Steininger, 53 jaar, is een van de drie Master Model Bouwers op het hoofdkantoor van LEGO in de Verenigde Staten in Enfield, Conneticut, en een van 40 wereldwijd. Hij begon 16 jaar geleden bij het bedrijf als  "model lijmer stagiar," waarbij hij modellen in elkaar moest lijmen, die tentoongesteld zouden worden aan het publiek.

Nadat hij anderhalf jaar zo heeft gewerkt, en zich allerlei nieuwe vaardigheden eigen heeft gemaakt, werd hij een LEGO Master Model Bouwer. Om de baan te krijgen, moest hij geluk hebben, men moest net een nieuwe Master Model Bouwer nodig hebben, voor hij kans maakte op een baan.

En hij moest leren hoe je snel en accuraat kon bouwen en hij moest leren om de modellen hetzelfde maken als het prototype ("same as prototype," of SAP in LEGO-taal). Het was in zijn voordeel dat hij een geschiedenis had in kunst en beeldhouwwerk. Het is belangrijk dat je dingen in drie dimensies kunt zien, zegt hij.

Als Master Model Bouwer reist Steininger door de Verenigde Staten om modellen te bouwen en LEGO te promoten. Maar dat je een LEGO Master Model Bouwer bent, betekend niet dat je alleen maar lol maakt en spelletjes speelt. Steininger heeft een hekel aan het papierwerk dat met zijn werk meekomt. Hij is verder ook verantwoordelijk voor het trainen van andere model bouwers en voor de kwaliteitscontrole. "Het lijkt soms wel monnikenwerk," zegt hij.

Steininger ging in gesprek met Sue Stock over zijn passie voor LEGO en hoe het is om een LEGO Master Model Bouwer te zijn. Hieronder volgt een uitwerking van hun gesprek. 

Vraag: Ik denk dat veel kinderen en waarschijnlijk ook enkele volwassenen graag willen weten hoe je aan deze baan komt. 

Ik wou dat ik een leuk verhaal te vertellen had hierover. Ik werkte op de verkoopafdeling van een ander bedrijf en een vriend van me werkte bij LEGO bij de IT afdeling, en hij wist dat ik niet gelukkig was, met het werk dat ik deed. Hij vertelde me dat er een model werkplaats geopend zou worden, en men zocht nog een model lijmer stagiaire. Daarbij moest ik  modellen bouwen en lijmen, welke aan het publiek ten toon gesteld zouden worden. Ik bouwde van alles, van Ronald McDonald welke later in een vestiging van McDonald's kwam te staan tot een levensgroot model van Indiana Jones. Hij vertelde me dat het een leuke plek was om te werken. 

Vraag: Hoe ging je sollicitatie?

Ze vroegen me een drie dimensionale torffee te bouwen. Ze gebruikten een stopwatch om te kijken hoe lang ik er over deed. Ze gaven me een uur en kwamen na twintig minuten terug, toen was ik nog net niet helemaal klaar.

Vraag: Hoe was het om te horen dat je de baan kreeg?

Ik moest deelnemen aan een programma van zes maanden, waarin we allerlei dingen moesten bouwen, hiervan is niets ooit aan het publiek tentoon gesteld. Alles moest naderhand weer afgebroken worden. LEGO is erg gericht op kwaliteit. Alles wat we deden moesten we weer afbreken en vervolgens weer opnieuw opbouwen. Op die manier leerde ik op een goede manier te bouwen, en ook leerde ik hoe ik modellen kon herstellen. We gebruikten een lijm die het plastic laat smelten, Het creëert een plastic-aan-plastic verbinding. Kinderen die iets bouwen willen later vaak de elementen hergebruiken, dus we raden ze af hun modellen te lijmen. Maar wat wij maken moet in een vrachtwagen vervoerd kunnen worden en moet naar elke plaats ter wereld verzonden kunnen worden. Het mag niet in stukken aankomen, vandaar dat we alles wat we maken aan elkaar lijmen. De grotere modellen zoals Darth Vadar hebben binnenin een constructie van staal.

Vraag: Hoe werd je uiteindelijk van een lijmer een Master Model Bouwer?

Dat kostte me anderhalf jaar. Veel van wat je doet en bereikt hangt af van je prestaties in de diverse vaardigheidsgebieden. Hoe hoog kun je bijvoorbeeld een scène bouwen, zonder de stenen in elkaar te klikken. Kun je een bal bouwen. Als iemand een designer wil worden, geven ze hem vaak een grote hoeveelheid stenen en de opdracht om er een bal van te bouwen. Daarvoor moet je namelijk in 3-D kunnen denken en ook begrijpen waarmee je bezig bent.